Lifestyle | Wishlist | Roetz

Eerst was het de Kronan, toen de beachcruisers van Johnny Loco, ooh en toen waren het de fietsen van de Fietsenfabriek, maar nu ben ik helemaal verliefd op de fietsen van Roetz. Wat een mooie exemplaren zijn het. Van deze retrofietsen word je toch helemaal blij :)? Ze worden handgemaakt van hergebruikte fietsonderdelen op sociale werkplekken dus helemaal verantwoord. En de verlichting is heerlijk draadloos en werken met oplaadbare batterijen, dus geen gezeur meer met draadjes die je aan elkaar moet draaien, those days are over met de Roetz citybike. Even sparen wordt het wel, de Roetz-fiets is verkrijgbaar vanaf 499,-. En als slachtoffer van fietsenrovers  weet ik als geen ander dat een fietsverzekering geen overbodige luxe is. Voorlopig zie je mij nog fietsen door de stad op een krot, die rammelt als een malle...

-MOBA

http://roetz-bikes.nl/

Muziek | Concert Sufjan, Nico en Bryce

Ode aan Planetarium

Met Pasen ben ik naar het Muziektheater geweest bij het concert van Sufjan Stevens, Nico Muhly en Bryce Dessner (gitarist The National). Een heel bijzonder project van drie creative minds uit de New Yorkse indie scene. Ik ging vooral voor Sufjan Stevens die prachtige muziek maakt. Een singer/songwriter in hart en nieren, maar Stevens bespeelt ook heel veel verschillende instrumenten. Kenmerkend voor Steven's werk is het bombastische geluid en teksten waar je u tegen zegt. Zijn cd Come on feel the Illinoise is zeker weten zijn beste werk. Daarom wilde ik er vorige zondag graag bij zijn in het Muziektheater. En daar heb ik zeker geen spijt van gehad. 

De avond werd verdeeld in twee stukken. Voor de pauze konden we het strijkkwartet samen met gitarist Bryce Dessner aanschouwen en daarna begon eigenlijk pas hetgeen waar ik voor gekomen was. Planetarium is geschreven voor het strijkkwartet en een zevenkoppige trombone sectie. Toetsenist en tegelijkertijd dirigent Muhly hield alles in de gaten, en dan hadden we nog gitarist Dessner, een drummer en zang door Stevens. In het midden van hen hing een grote bol waarop visuele kunst geprojecteerd werd die het gevoel versterkte. De interpretatie van het planetarium was erg Stevens, een clash van pop, eclectisch en klassiek. Bij sommige stukken gebruikte Stevens zijn 'natuurlijke stem' en bij anderen een stemvervormer, wat doet denken aan Kanye West op zijn cd 808s & Heartbreak. De fragiele stem van Stevens is eigenlijk veel mooier zonder stemvervormer. Toch heb ik genoten van die avond, omdat Stevens een ster is in het overbrengen van emoties, die gaan namelijk door merg en been.

-MOBA

http://fuckyeahsufjanstevens.tumblr.com/